Er is een hoop gebeurt sinds de laatste keer dat ik heb geschreven. Na Salta zijn we naar Bolivia gegaan. Het originele plan was om eerst twee dagen San Pedro in Chili te bezoeken, maar vanwege hevige sneeuwval was dit niet mogelijk.

De busreis van Salta naar Bolivia verliep hectisch. Een tas van een meisje in de groep was gestolen in die bus en haar paspoort zat daarin. door deze reden moesten we lang wachten bij de grens om te proberen haar toch Bolivia in te krijgen. Dit is niet gelukt en ze moest alleen terug naar Buenos Aires. Door deze vertraging waten we later de grens over dan gepland. Door deze vertraging werd het al donker en dat is iets dat de chauffeurs niet prettig vinden. We werden met jeeps naar ons hotel gebracht en dat was een rit van 6 uur. De wegen in Bolivia zijn levensgevaarlijk op dat punt. Er is geen verlichting en de wegen zijn niet geasfalteerd. Wonder boven wonder zijn we veilig aangekomen in onze bestemming Uyuni. Uyuni is niet de meest veilige plek op aarde waar ik ben geweest. De stad is klein, midden in de woestijn en vies.

We hadden hier ongeveer 5 uur slaap voordat de volgende reis begon. Richting de zoutvlakten van Bolivia. We vertrokken vroeg in de morgen met dezelfde chauffeurs. De chauffeur in onze auto gaf ons een authentieke ervaring van de muziek. De andere chauffeurs waren meer westers ingesteld met hun muziekkeuze. Onze eerste stop was bij the hotsprings in Bolivia. Helaas konden we hier ook niet komen vanwege de sneeuwval. We hebben onze tijd toen gevuld met een sneeuwbal gevecht. Na dit sneeuwbal gevecht kan ik zeggen dat australiers waardeloos in de sneeuw zijn.

De volgende stop was een rood meer op deze dag. Het meer was rood vanwege de mineralen die erin zitten. ik heb hier een aantal mooie foto's kunnen maken. Vooral het contrast tussen de witte sneeuw, blauwe lucht en rode water is mooi. Dit meer was vol met flamingo's. Hierna gingen we naar ons hotel. Een hotel naast het meer. In de nacht werg het min 20 en er was geen verwarming, douches en slechts 1 uur elektriciteit. Op dit punt sliepen we op 4100 meter hoogte. Dus vanwege deze hoogte was slapen een workout opzich.

De volgende morgen stonden we vroeg op en gingen we met een aantal tussenstops naar de zoutvlakten. De eerste stop was bovenin de bergen op zon 4400 meter hoogte. Hier konden we wat leuke foto's maken. Vervolgens zijn we naar een cementary geweest. Op ongeveer 4000 meter. Vroeger was daar een zee. Dus je overal was nog koraal.

Uiteindelijk kwamen we in het zouthotel. Een bijzondere ervaring. ZelfS de bedden waren van zout gemaakt. Dit was gelukkig wat lager gelegen op 3600 meter. Dus de ademhaling verliep beter voor de meesten. Uiteraard opnieuw geen douches, toilet of electriciteit.

De dag erna was de meest interessante dag op de zoutvlakten. Hier kregen we tijd om foto's met illusies te maken. Dit is mogelijk omdat er geen horizon is. De foto's op Facebook zeggen genoeg.

De volgende stop in Bolivia was Potosi. Potosi is een van de hoogste steden ter wereld. De stad is bekend om zijn zoutmijnen. Ik heb deze activiteit geskipped omdat ik moe was Van de afgelopen dagen.

Sucre was de volgende stop. Hier hebben we met bijna de hele groep een hike gedaan en hebben we dinosaurus voetafdrukken gezien. De hoogte was veel lager op 2500 meter dus iedereen was vol energie. In deze stad waren een hoop Holandje producten. Boschebollen en stroopwafels etc. De volgende morgen hebben we quad gereden. Dit was een leuke en stoffige ervaring. De stad zelf was erg mooi en schoon.

De laatste stop in Bolivia was La Paz. Een stad op grote hoogte opnieuw. De stad zelf is erg vies, chaotisch en gevaarlijk. De leukste activiteit hier was de deathroad. Een van de gevaarlijkste wegen ter wereld. Hier zijn we met de groep vanaf gefietst met de mountainbike. Het was allemaal naar beneden dus we konden lekker snel. De weg was 60 km lang en niet iedereen bracht het er even goed vanaf. Een aantal ongelukken met mensen, maar niets super ernstigs. Gelukkig ben ik zelf niet gevallen.

De volgende stop is Peru