Het is alweer even geleden sinds ik een update heb gegeven. Simpelweg gewoon omdat ik lui ben geworden en bijna naar huis ga. Toch nog even in dit verhaal de hoogtepunten van de VS op een rijtje.

. Na San Diego zijn we nog naar een ander klein plaatsje gegaan waar we overigens een interessante griezelige buurman/vrouw hadden. Het betrof een persoon met twee geslachten en hij/zij was nogal in to my roommate. Mijn roommate had nog nooit een ladyboy gezien, maar na een paar maanden Azië pik ik ze er zo uit. Helaas was mijn roommate niet in to the ladyboy dus geen succes. Helaas was dit het hoogtepunt van dat plaatsje wat eigenlijk al genoeg zegt.

Gauw op naar een interessanter deel. The Grand Canyon. The canyon was toch wel een van de hoogtepunten van de reis. Onze gids vertelde dat de beste manier om the canyon te ervaren is om in een keer alles in je op te nemen en te ervaren. Dit betekende voor ons als we dat wilden dat we een zak over ons hoofd kregen en begeleid werden naar de rand van de canyon. na een kwartier lopen voor een stukje van 200 meter kwamen we eindelijk aan als ren geblinddoekt treintje. 1 2 3 en de zakken mochten af vN onze hoofden. En inderdaad het was een goed idee. Vanuit een ietwat meurende bus stonden we aan de rand van the grand canyon. Het doet zijn naam eer aan want het is een GRAND canyon. Enorm hoe diep en breed. Uiteraard heb ik foto's maar deze laten niet zien hoe massaal het is. Heel apart hoe dit zo ontstaan is.

De volgende dag waren we nog niet klaar met the canyon. Sterker nog hier begon het. De helicoptervlucht over the canyon! Het eerste gedeelte is het meest intens. De piloot vliegt vlak over het bos boven de boomtoppen richting the canyon. Maar dan ook echt heel laag boven de bomen. Je ziet de rand van the canyon naderen. Het komt dichter en dichter bij. In je maag krijg je het gevoel dat je moet stoppen. Logisch je nadert een afgrond. Dan ben je vlakbij de rand. Nog een klein stukje. En Jahoor! Je krijgt het gevoel dat je van een klif afspringt. Uiteraard zonder het nadelige gevolg van dood gaan. En dan opeens vlieg je over the canyon. Erg mooi! De vlucht duurde 50 min maar was zo weer voorbij.

Na de helikoptervlucht was het tijd voor een hike. Uiteraard in the grand canyon. Ik heb de bekende brighT angel trail gedaan. Deze hike gaat naar beneden the canyon in. Helaas is er geen tijd om helemaal naar beneden te gaan. Dit duurt namelijk twee dagen. Een dag naar beneden en een dag weer omhoog. Ik ben dus tot het 6 mile punt gelopen en dan weer terug. Dat is ongeveer 10 kilometer. Terug is uiteraard een stuk zwaarder dan naar beneden!

Na the canyon zijn we weer verder gegaan. Wellicht schrijf ik hier later nog iets over. Voor nu toch even een korte update over the canyon.